ماده ۷۱۱-۱ قانون مالکیت معنوی فرانسه “یک علامت تجاری یا مارک خدمات علامتی است که قادر به نمایش

گرافیکی برای تمایز کالاها یا خدمات شخص حقیقی یا حقوقی است.

یک علامت تجاری سپس نشانه خاصی است که در جهت تخصیص محصولات یا خدمات یک شرکت در رابطه با رقبای خود است. این برند یک عامل مهم برای مشتریان است و به آنها امکان می دهد محصول را تشخیص دهند.

هیچ حق انحصاری را به صاحب یک علامت ثبت نشده اعطا نمی کند.

اگر علام تجاری دارای چندین متقاضی باشد یا متقاضی در فرانسه یک کشور عضو اتحادیه اروپا یا منطقه اقتصادی اروپا تأسیس شود و دارای وکالت باشد. علائم تجاری فرانسه ممکن است شامل هر علامتی باشد که قادر به نمایش گرافیکی باشد . علائم تجاری فرانسه به طور عمده توسط قانون ۱۹۹۱-۷ اداره می شود ، که دستورالعمل اول علائم تجاری اروپا (۸۹/۱۰۴ / EEE) را پیاده سازی می کند و در کد IP رمزگذاری شده است. این قانون چندین بار اصلاح شده است ، به ویژه با قانون ۲۰۰۷-۱۵۴۴ ، که دستورالعمل اجرای حقوق IP IP اتحادیه اروپا (۲۰۰۴/۴۸ / EC) را اجرا می کند .

کد IP  نمونه هایی از چنین علامتی را نشان می دهد که شامل : اسامی در همه اشکال – کلمات – نام و نام خانوادگی و نامهای جغرافیایی ، نامه ها و اعداد و علائم شنیدنی ، اصوات و عبارات موسیقی و اشکال و سایه های رنگ و …  به شرط اینکه توضیحات آن رنگها کد شناسایی بین المللی را برای هر رنگ مشخص کند.

قانون تجارت
علائم تجاری علائم متمایز است که برای شناسایی منشاء یک محصول یا خدمات استفاده می شود. آنها یک حق مالکیت معنوی هستند و می توانند ارزش اقتصادی زیادی داشته باشند.

یک مارک تجاری باید طبق قانون کشوری که ثبت آن در آن ثبت شده است ، عمل کند.

در فرانسه ، علائم تجاری در INPI (موسسه ملی مالکیت معنوی) ثبت می شود.

اگر حقوقی در علائم تجاری در یک کشور عضو وجود دارد از دست داده شود ، علامت تجاری در کل اتحادیه اروپا باطل است. یک علامت تجاری به مدت ۱۰ سال محافظت می شود.

برندهای تجاری در فرانسه چطور ثبت می شود؟

برای درخواست ثبت علامت تجاری درکشور فرانسه، بایستی علامت مورد نظر در کشور مبداء به ثبت برسد.

برای ثبت علامت تجاری شرایط خاصی برای رعایت وجود دارد:

ابتدا باید بررسی کرد  که علامت تجاری شما قبلاً مورد استفاده قرا نگرفته باشد . در این حالت ، مالک ممکن است در هر زمان با حق انحصار خود مخالفت کند و ممکن است از شما برای جعل شکایت کند.
برای اطمینان از وجود نام تجاری شما ، وب سایت INPI سرویس رایگان ارائه می دهد که از طریق آن می توانید جستجو کنید. کاری که شما باید انجام دهید این است که به بخش “در دسترس بودن یک مارک یا لوگو” بروید و بررسی کنید که در یک زمینه فعالیتی مشابه  ، و همچنین برای محصولات یکسان ، نامی مشابه با شخصی که انتخاب کرده اید وجود ندارد.

صاحب علامت تجاری سپس حق انحصاری برای کالای فروخته شده دارد ، او حق دارد با استفاده از علامت توسط دیگران مخالفت کند ، به خصوص اگر خطر سردرگمی در ذهن مردم وجود داشته باشد. قانون استفاده از علائم تجاری برای کالاهای مشابه را ممنوع کرده و ممنوعیت محصولات مشابه را در جایی که احتمال سردرگمی وجود دارد گسترش می یابد.

مفهوم “کالاها و خدمات تعیین شده” ، که در ماده L.713-1 مطرح است ، به این واقعیت اشاره دارد که صاحب نشان تجاری باید دقیقاً کالاها و خدماتی را که از آن استفاده خواهد شد ، مشخص کند. در واقع ، هنگامی که شما علامت تجاری خود را ثبت می کنید ، فقط برای یک سرویس خاص محافظت می شود ، که مانع از این نمی شود که شرکت دیگری از همان علامت تجاری مشابه شما ، برای نوع دیگری از کالاها یا خدمات استفاده کند.
مثال:

شرکت X قلم هایی با نام تجاری “ELO” می فروشد. یک شرکت Y ظروف آشپزخانه را با همان نام تجاری “ELO” می فروشد. شرکت X قادر به مخالفت با حق استفاده از این علامت نخواهد بود زیرا ، هنگام ثبت برند تجاری ، محصول تعیین شده همان محصول Y نیست ، بنابراین هیچ خطر سردرگمی در ذهن مردم وجود ندارد.

فرانسه کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی زیر را تصویب کرده است:

پیمان قانون ثبت علائم تجاری (۲۷ اکتبر ۱۹۹۴)؛

موافقتنامه سازمان تجارت جهانی در مورد جنبه های مربوط به حقوق مالکیت معنوی مرتبط با تجارت (۱۵ آوریل ۱۹۹۴)؛ و

معاهده مارک های سنگاپور (۲۷ مارس ۲۰۰۶).

کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی (۲۰ مارس ۱۸۸۳).

توافقنامه مادرید (۱۴ آوریل ۱۸۹۱)؛

پروتکل مادرید (۲۷ ژوئن ۱۹۸۹)؛

توافق نامه نیس (۱۵ ژوئن ۱۹۵۷).

توافق وین (۱۲ ژوئن ۱۹۷۳).