اساسنامه شرکت ها چیست؟

یکی از اصلی ترین ومهم ترین ارکانی که وجود آن در شرکت های سهامی عام و خاص الزامی است،اساسنامه میباشد.اساسنامه یک سند رسمی است که حد و حدود اختیارات مجمع عمومی هر شرکت و نحوه ی عملکرد هر یک از اعضای هیئت مدیره را مشخص میکند.از طرفی دیگر به کمک اساسنامه میتوان مواردی مانند تکلیف ضرر و زیان را که به آینده یه کاری شرکت مربوط است را مشخص کرد.

همه ی اساسنامه هایی که در شرکت ها طرح می شوند باید کاملا مطابق نظر موسسین و اکثریت دارندگان سهام،تنظیم شوند.با توجه به موارد ذکر شده به خوبی میتوان به اهمیت این اسناد پی برد و اهمیت آن را از لحاظ قانونی درک کرد.

اساسنامه شرکت ها چیست و شامل چه مواردی است؟

تفاوت میان اساسنامه و شرکت نامه

نکته ی مهمی که باید حتما آن را در نظر گرفت،در رابطه با تفاوت اساسنامه ها و شرکت نامه ها میباشد،چرا که در بسیاری از موارد دیده شده است که برخی از افراد به دلیل درک نادرست و اشتباه از معنای این دو مورد،از لحاظ قانونی با مشکلات زیادی روبرو شده اند و حتی دیده شده است که در بسیاری از موارد،ضررها و زیان ناشی از این نا آگاهی،جبران ناپذیر بوده است.

اساسنامه ها مخصوص به شرکت های سهامی عام و خاص می باشد در صورتی که شرکت نامه در شرکت هایی طرح و تنظیم میشود که از نوع مسئولیت محدود، تضامنی و نسبی باشند.توجه داشته باشید که با وجود شباهت ظاهری اساسنامه و شرکت نامه، شرکت هایی که جز سهامی ها و یا تعاونی ها می باشد ،هیچ نیازی به شرکت نامه دارند.

برای اینکه با مفهوم شرکت نامه ها به طور دقیق اشناشویم،شما باید در نظر داشته باشید که این سند رسمی اصولا بین شرکا،با هدف تشکیل شرکت تجاری ،تهیه و تنظیم میگردد.پس از انکه شرکت تجاری شکل گرفت،نوبت به آن میرسد تا در مدت زمانی یکماهه خلاصه ای از شرکت نامه،به همراه ضمائم و متعلقات آن به مرجع قانونی به نام وزارت دادگستری،ارسال شود.

شرکت نامه ها از لحاظ قانونی،کاملا رسمیت دارند و اگر کمی دقت دقت کنید،متوجه خواهید شد که مندرجات ذکر شده در آن،بخشی از اساسنامه میباشد.قوه ی قضاییه این سند رسمی را به چاپ میرساند و آن را به سازمان هایی مانند:ثبت اسناد،اداره ی کل ثبت شرکت ها و…میسپارد،اما در نهایت تنظیم آن بر عهده ی موسسین میباشد.

همه ی اساسنامه هایی که در شرکت ها طرح می شوند باید کاملا مطابق نظر موسسین باشند.

موارد اصلی قابل ذکر در اساسنامه ها

مواردی که طبق ماده ی ۸ لایحه ی اصلاحی قانون تجارت،باید در اساسنامه ها ذکر وند،به موارد زیر تقسیم میشوند:

*نام شرکت

*مدت شرکت

*موضوع شرکت بطور صریح و منجز

*مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد.

*تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و هرگاه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد. تعیین تعداد،خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام.

*مبلغ سرمایه ی شرکت و تعیین وجود نقدی و غیر نقدی آن.

*تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه ی مطالبه بقیه اسمی هر سهم

*نحوه ی انتقال سهام با نام

*طریقه ی تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس.

*در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن ها

*شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه

*مواقع و ترتیب دعوت مجامع

*مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره ی آن ها

*تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت و نحوه ی تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت نموده و یا استعفاء می کنند یا به جهات قانون محجور،معزول و یا ممنوع می گردند.

*تفاوت میان اساسنامه و شرکت نامه

*تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران

*تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بپردازند.

*قید اینکه شرکت دارای چند نفر بازرس خواهد بود و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت آن ها

*تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و مجمع عمومی سالانه.

*نحوه ی انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه ی امور آن.

*چگونگی تغییر اساسنامه.