الزامات قانونی ثبت برند

الزامات قانونی ثبت علامت تجاری : علامت تجاری یک علامت قابل‌تشخیص، طرح یا یک عبارت است که می تواند محصولات یا خدمات یک منبع خاص را از محصولات و خدمات دیگر متمایز کند. صاحب علامت تجاری می تواند یک فرد، یک سازمان تجاری یا هر شخص حقوقی باشد. به خاطر هویت‌سازمانی، علائم تجاری اغلب در ساختمان های شرکت نمایش داده می شوند. این به لحاظ قانونی به‌عنوان نوعی از مالکیت عقلانی شناخته‌شده است. دراین‌بین به‌منظور حفظ علامت تجاری و جلوگیری از کپی شدن و ساخت علامت مشابه به آن این علامت باید به شکل قانونی ثبت شود. برای ثبت علامت تجاری الزامات قانونی وجود دارد که در زیر به آن اشاره می کنیم.

برای ثبت علامت تجاری چه الزامات قانونی وجود دارد؟

در اصل هیچ گونه اجباری برای ثبت علامت تجاری نیست درواقع ثبت علامت تجاری برای منفعت خود شما است تا شخصی و یا شرکتی از برند شما سوءاستفاده نکند.
مطابق با ماده ۱ قانون ثبت علامت تجاری و اختراعات ثبت علامت تجاری جزء در مواردی که دولت ثبت آن را اجباری کرده باشد، اختیاری هست.
طبق ماده ۲ همین قانون فقط شخصی می تواند علامت تجاری مخصوص به خود را داشته باشد که آن را ثبت کرده باشد.
در مورد اجناس دارویی، طبی و مواد غذایی ثبت علامت تجاری طبق مصوبه اردیبهشت ماده ۱۳۲۸، در مورد دارو های اختصاصی برای بیماری و طبی اجباری است. همچنین مواد غذایی دارای اسم مشخص، آب های معدنی، شربت، آب‌میوه، نوشابه و لوازم‌آرایشی باید علامت تجاری آن ها ثبت گردد.
روی برچسب هر یک از موارد فوق باید نام تجاری و نشانی سازنده آن، شماره ثبت در ایران، شماره و تاریخ اجازه وزارت بهداری ذکر شود.

باید کلمه یا عبارتی که در علامت تجاری به‌کاربرده می شود به زبان فارسی باشد در صورت استفاده از هر حرف لاتین باید اندازه فونت آن حروف از اندازه فونت حروف فارسی کوچک تر باشد.
طبق قانون ثبت علامت تجاری و آیین نامه های اصلاحی اجرایی آن‌که در سال ۱۳۳۷ تصویب‌شده است، علائم رسمی، دولتی یا کشوری، علامت ثبت‌شده یا مشابه، علامت های مخالف عفت عمومی و علامتی که دارای اسم و عنوان عمومی باشد و دولت استفاده از آن را ممنوع کرده است ثبت همه ی علامت های فوق ممنوع هست.